14: Impreza urodzinowa

                                                                Miłego czytania!
                                   One Shot z okazji roku bloga pojawi się w tygodniu.

Weszłam zmęczona do domu i rzuciłam torebkę na sofę. To był ciężki dzień. Jutro impreza urodzinowa Lu. Mam nadzieję, że nie spotkam tam Leona. Usłyszałam pukanie do drzwi, więc poszłam je otworzyć.
- David!
Rzuciłam mu się na szyję. Usiedliśmy razem w salonie.
- Co ty tutaj robisz?
- Przyleciałem do ciebie, a po za tym jest impreza urodzinowa Lu. Masz już dla niej prezent?
- Oczywiście. Chodź pokażę ci.




Obudziłam się w wyśmienitym humorze. Wczoraj do późna rozmawialiśmy z Davidem, więc zaproponowałam mu, żeby został u mnie na noc. Dobrze, że mam dwa pokoje gościnne. Zeszłam na dół i od razu poczułam zapach naleśników. Weszłam jak najszybciej do kuchni i zobaczyłam Davida w fartuchu, który przygotowywał naleśniki.
- Przyznam, że ładnie ci w różowym fartuchu.- zaśmiałam się.- Pomóc ci?
- Jasne. Podaj mi mąkę.
Podałam mu to o co prosił, ale oczywiście nie mogłam się powstrzymać. Wzięłam trochę maki i dmuchnęłam mu prosto we włosy.
- Moje włosy. Pożałujesz.
Również wziął trochę mąki i zaczęliśmy rzucać się mąką. Nagle poślizgnęłam się i wpadłam na Davida, który przytrzymał mnie w talii. Byliśmy bardzo blisko siebie. Za blisko. Nagle on zaczął się do mnie zbliżać. Nie wiem czemu to zrobiłam, ale zmniejszyłam odległość między nami i złączyłam nasze usta w pocałunku. Zaczęliśmy się całować. David błądził dłońmi po moim ciele, ale nie czułam tego samego przyjemnego mrowienia co przy Leonie. Jednak myśl o szatynie odsunęłam na drugi tor. Nagle poczułam, że David ściska moje pośladki. Posadził mnie na blacie nie przestając się całować. Gdy zaczął podwijać moją koszulę oderwałam się od niego i szybko zeskoczyłam z blatu.
- Przepraszam nie mogę.
- To ja przepraszam. Pójdę już. Widzimy się na imprezie Lu. Pa.
- Pa.




Ostatni raz poprawiam swoje usta czerwona szminką i schodzę na dół gdzie czeka już na mnie David.
- Ślicznie wyglądasz.
- Dziękuję.
- Jedziemy?
- Oczywiście.
Po 20 minutach docieramy pod klub, w którym odbędzie się impreza urodzinowa Ludmiły. Gdy wchodzimy do środka spojrzenia wszystkich skupiają się na nas. W tłumie znajduję Leona, który patrzy na mnie i Davida ze smutkiem. Uśmiechnęłam się do Davida.
- Przepraszam muszę i...
- Nie ma sprawy. Idź do niego. Kochacie się.
- Dzięki.
Odchodzę od Davida i przez tłum przedostaję się do Leona.
- Widzę, że już mnie nie...
Przerywam mu namiętnym pocałunkiem.
- Zamknij się.- mówię podczas pocałunku.
Czuję, że się uśmiecha i nagle jego ręce lądują na mojej talii. Po chwili przyciąga mnie do siebie jeszcze bardziej. Po dłuższej chwili odrywam się od niego. Uśmiecham się triumfalnie i odchodzę od niego. Podchodzę do Lu, która rozpakowuje prezenty.
- Wszystkiego najlepszego. Mam nadzieję, że prezent się spodobał.
- Dzięki. Violu skąd wiedziałaś, że chcę taką dostać?
- Moja słodka tajemnica.
- A jak z tobą i Verdasem? Widziałam jak się całujecie.
- Nie rozmawiajmy o tym. To twoja impreza.
- Okej. Ale jakby co to możecie tu sobie wyjnająć pokój no wies...
- Raczej to nie będzie potrzebne.
Przytuliłyśmy się i podeszłam do barku, żeby zamówić drinka.




Impreza trwa już od kilku dobrych godzin. Nie rozmawiałam z Leonem. Widziałam nie dawno jak rozmawiał z jakąś blondynką. Pokazał jak bardzo mnie kocha. Zrobiło się strasznie duszno, więc postanowiłam wyjść się przewietrzyć. Nagle poczułam czyjeś dłonie na swojej talii. A raczej dłonie Leona. Tylko przy nim czuję to niesamowite mrowienie.
- Gdzie twoja blondynka?- spytałam cicho.
- Nie jest moja. Ty jesteś moja.
- Od kilku tygodni już nie.
- Violetta, proszę cię.
- Idź poszukaj tej blondynki. Na pewno będziecie się świetnie bawić.- warknęłam.
- Jesteś zazdrosna.
- Nie jestem.
- Jakbyś nie była to byś tak nie mówiła.
- Może trochę jestem, ale ty...
- Ona jest moją koleżanką.
- Tak jak Elena?
- Elena jest moją koleżanką. Kiedy do ciebie dotrze, że cię nie zdradziłem.- zdenerwował się.
- Nie wiem.- odpowiedziałam po dłuższej chwili.
- Kocham tylko ciebie. Nie mógłbym ci tego zrobić.
Odwróciłam się w jego stronę i zarzuciłam swoje ręce na jego szyję.
- Odpowiesz mi na kilka pytań?
- Oczywiście. Pytaj o co chcesz.
- Wolałabym jakieś bardziej ustronne miejsce niż balkon. Trochę tu zimno.
- Możemy pojechać do mnie.
- Nie. Wolałabym zostać na imprezie.
- Możemy wynająć pokój.
- W takim razie chodźmy.




Wchodzimy do pokoju, który wynajął Leona. Podchodzę do okna przez,które widzę piękne Buenos Aires nocą.
- Teraz możemy porozmawiać.
- Tak. Chcę żebyś odpowiedział mi na kilka pytań.
- Dobrze.
- Dotyczących ciebie i Eleny.- dodałam ciszej.
Widziałam, że się trochę zdenerwował, bo nie lubi tego tematu, ale starał się tego nie pokazywać. Po dłuższej chwili przerwał ciszę, która panowała pomiędzy nami.
- Pytaj o co chcesz.
- Ile lat znacie się z Eleną?
- Około 7 lat.
- Jak się poznaliście?
- Na imprezie, która zorganizowali moi rodzice.
- Doszło pomiędzy wami do czegoś więcej?
- Nie. Raz się pocałowaliśmy. To wszystko.
- Czułeś coś do niej?
- Nigdy. Nie jest w moim typie.
- A ona coś do ciebie czuje?
- Nie. Pomiędzy nami od zawsze była, jest i będzie przyjaźń. Ten pocałunek to była chwila słabości. Ona wtedy przeżywała rozstanie no i jakoś tak wyszło. Postanowiliśmy o tym zapomnieć, żeby nie zniszczyć naszej przyjaźni.
- Zamierzałeś mi o niej powiedzieć?
- Mówiłem ci, że tak, ale wyszło inaczej. Niestety.
- Wiedziała, że jesteśmy razem?
- Oczywiście. Cieszyła się, że w końcu znalazłem kogoś na kim mi zależy i nie jest to panienka na jedną noc. Zależy mi na tobie.
- Mi na tobie też, ale postaw się nie moim miejscu. Zareagowałbyś tak samo.
- Wystarczy mi to, że muszę patrzeć na ciebie i Davida.
- Nic do niego nie czuję.
- Skoro ty już zadałaś mi kilka pytań to teraz moja kolej. Całowaliście się z Davidem?
- Tak.- odpowiedziałam cicho.
W jego oczach zauważyłam ból, smutek, rozczarowanie i złość.
- Wiedziałem. Proszę powiedz, że chociaż nie u...
- Oczywiście, że nie. Ten pocałunek to chwila słabości. Nic więcej.
Zauważyłam, że jego mięśnie trochę się rozluźniły.
- To dobrze. Skoro wszystko sobie wyjaśniliśmy. Chciałbym cię prosić o drugą szansę. Proszę wybacz mi.
Spojrzałam mu prosto w oczy.
- Leon... wybaczam ci.
Uśmiechnął się i nagle objął mnie w talii i obrócił mnie w okół własnej osi.
- Kocham cię.- wyszeptał do mojego ucha kiedy postawił mnie na ziemi.
- Ja ciebie też.
Złączyłam nasze usta w słodkim pocałunku.



Dzień dobry kochani. Mam nadzieję, że rozdział się wam spodoba. Pocałunek Violi i Davida prawie doszło do..., ale jednak nasza Viola nieugięta, impreza urodzinowa Lu, pytania Violetty i... wybaczyła mu. Zobaczymy na jak długo. Hahaha zła ja. Pożyjemy, zobaczymy.
Buziaki,
Xxx.

Rozdział 15 - 15 komentarzy (nie licząc moich)

CZYTASZ=KOMENTUJESZ=MOTYWUJESZ