Rozdział 56 ,,Boję się, że Alicja mi go zabierze"

*Następnego dnia*

Violetta

Obudziłam się i zobaczyłam, że mała jeszcze śpi. Kiedy Leon wyjechał postanowiłam, że przez jego nieobecność mała będzie spała ze mną. Wstałam i poszłam po ciuchy do garderoby i wybrałam sobie zestaw na dzisiaj.

Weszłam do łazienki wzięłam szybki prysznic, pomalowałam się, pofalowałam włosy i ubrałam. Gdy byłam gotowa wyszłam z łazienki i zobaczyłam, że mała jeszcze słodko śpi.

Zeszłam na dół i przygotowałam mleko dla małej i po 5 minutach usłyszałam płacz małej. Nakarmiłam ją i przebrałam w ciuchy po czym zaczęłam się z nią bawić w salonie. Nagle usłyszałam dźwięk swojego telefonu, więc sprawdziłam kto to. Gdy zobaczyłam, że to Leon do mnie dzwoni szybko odebrałam.
Rozmowa telefoniczna:
L: Cześć kotku.
V: Cześć.
L: Co robisz?
V: Bawię się z małą, a ty?
L: Szykuję się na spotkanie. Tęsknisz za mną?
V: Może tak, może nie.
L: Określ się kotku.
V: To chyba oczywiste, że tak.
L: No ja mam nadzieję.
V: Nadzieję to ty sobie możesz mieć.
L: Uuu ktoś chyba nie ma humorku.
V: A ty za to pewnie masz w końcu jesteś tam ze swoją asystentką i na pewno świetnie się dogadujecie.
L: Nie musisz być zazdrosna o Alicję.
V: Chyba jednak muszę, czy ty ie widzisz, że ona cię podrywa? A może ty chcesz żeby to robiła?
L: Violetta o czym ty mówisz mnie i Alicję nic nie łączy to na tobie mi zależy.
V: Nie mam ochoty na rozmowę z tobą.
L: Violetta...
Nie dałam mu dokończyć, bo się rozłączyłam i położyłam telefon na stolik po czym wróciłam do zabawy z małą. Po godzinie usłyszałam pukanie do drzwi, więc poszłam je otworzyć.
- Hej Violu.- przywitała się Lu.
- Hej wejdź.- wpuściłam ją do środka i usiadłyśmy w salonie.
- A gdzie masz Victorię?- spytałam.
- Moja mama z nią została, bo Fede jest w pracy.- odpowiedziała.
- Poczekaj chwilę muszę tylko położyć małą, bo jest już śpiąca.- powiedziałam i zaniosłam małą do jej pokoju.
Po 10 minutach zeszłam na dół i usiadłam w salonie.
- Chcesz może coś do picia?- spytałam.
- Nie dziękuję.- odpowiedziała.
- To co jest powodem twojej wizyty?- spytałam ciekawa.
- W telewizji krążą plotki, że związek twój i Leon przechodzi kryzys.- odpowiedziała.
- Nie obchodzi mnie to zbytnio.- powiedziałam.
- To prawda?- spytała.
- Tak i nie. Nasz związek nie przechodzi kryzysu, ale dzisiaj trochę się z nim pokłóciłam.- odpowiedziałam.
- A o co?- spytała ciekawa.
- On nie widzi tego, że jego asystentka go podrywa.- powiedziałam.
- Violu zrozum, że on kocha tylko ciebie i dlatego nie zwraca na nią nawet uwagi.- oznajmiła.
- Wiem jestem głupia, ale to wszystko przez to, że bardzo za nim tęsknie, nie wiem co on tam robi, a najbardziej wkurza mnie to, że ona tam jest.- powiedziałam.
- Powinnaś ufać Leonowi.- powiedziała.
- Ufam Leonowi, ale nie ufam jej.- odpowiedziałam.
- Nie pozwól żeby jakaś pusta asystentka zepsuła wasz związek. Jesteście dla siebie stworzeni i bardzo się kochacie.- powiedziała.
- Wiem zadzwonię do niego i przeproszę.- odpowiedziałam.
- I to mi się podoba. Przepraszam, ale ja już muszę iść. Pa.- pożegnałyśmy się i Lu wyszła.
Wzięłam swojego Iphona i wybrałam numer do Leona. Po 4 sygnałach odebrał.
Rozmowa telefoniczna:
V: Hej Leon.
A: To ja Alicja, Leon jest teraz zajęty.
V: Dlaczego masz jego telefon?
A: Bo jestem u niego w biurze i jak zobaczyłam twój numer to odebrałam.
V: Czym tak bardzo zajęty jest Leon, że nie może odebrać i nie wziął telefonu ze sobą?
A: Pan Verdas wyszedł na lancz ze swoją mamą i jakoś koleżanką, a telefonu zapomniał zabrać.
V: Aha.
Rozłączyłam się i rzuciłam telefon na kanapę. Po chwili usłyszałam płacz małej, więc poszłam do niej i uspokoiłam, bo przyśniło jej się coś.

*4 godziny później*

Postanowiłam zadzwonić jeszcze raz do Leon, ale po 2 sygnałach odrzucił połączenie. Dlaczego nie odebrał? Zadzwoniłam do Angie i poprosiłam żeby do mnie przyszła. Już po 20 minutach usłyszałam dzwonek do drzwi, więc poszłam otworzyć. Zobaczyłam Angie, którą wpuściłam do środka.
- Co się stało?- spytała gdy usiadłyśmy w salonie.
- Pokłóciłam się z Leonem później chciałam do niego zadzwonić i przeprosić odebrała jego asystentka, a jak teraz nie odebrał.- odpowiedziałam i pojedyncza łza spłynęła po moim policzku.
- Może jest zajęty.- powiedziała.
- Oddzwoniłby. Pewnie jest na mnie zły.- odpowiedziałam smutna i popłakałam się.
Angie wzięła ode mnie małą, a ja wyszłam na taras żeby się trochę przewietrzyć. Po 20 minutach dołączyła do mnie Angie.
- Mała zasnęła. O co się pokłóciliście?- spytała.
- Naskoczyłam na niego i powiedziałam mu, że nie widzi tego jak Alicja go podrywa, a później powiedziałam, że mu się to pewnie podoba.- odpowiedziałam i zaczęłam płakać.
- Kochacie się i na pewno zaraz się pogodzicie.- powiedziała i mnie przytuliła.
- Boję się, że Alicja mi go zabierze.- powiedziałam nadal płacząc.
- Na pewno tak nie będzie. Lepiej zabiorę małą na noc, a ty dojdź do siebie teraz nie jesteś w stanie zająć się małą.- zaproponowała.
- Dziękuję jutro po nią przyjadę.- odpowiedziałam.
Angie posiedziała jeszcze godzinę, a gdy mała się obudziła ubrałam ją i spakowałam. Gdy Angie wzięła małą i wyszła poszłam do kuchni i wyjęłam butelkę czerwonego wina. Wyjęłam z szafki kieliszek i usiadłam w salonie. Nalałam sobie trochę wina i zaczęłam pić. Postanowiłam jeszcze raz spróbować dodzwonić się do Leona jednak na marne. Pojedyncze łzy zaczęły spływać po moich policzkach. Nawet nie wiem kiedy zasnęłam.

*Następnego dnia*

Obudziłam się i zobaczyłam, że zasnęłam na kanapie. Sięgnęłam po swojego Iphona i sprawdziłam, która jest godzina. Było po 9, więc wstałam i poszłam do garderoby gdzie wybrałam sobie zestaw na dzisiaj.

Wzięłam szybki prysznic, pomalowałam się. pofalowałam włosy i ubrałam. Gdy byłam gotowa zeszłam na dół i zjadłam szybkie śniadanie po czym pojechałam po małą do mojego taty i Angie. Po 15 minutach byłam na miejscu i przywitałam się z Angie, bo tata był w firmie, a mała jeszcze spała.
- Jak się czujesz?- spytała Angie.
- Tak sobie.- odpowiedziałam.
- A próbowałaś jeszcze do niego zadzwonić?- spytała.
- Tak, ale nie odebrał ani nie oddzwonił.- odpowiedziałam smutna.

Angie

Szkoda mi Violi nie rozumiem Leona przecież w sumie nie powiedziała nic złego. On też byłby zazdrosny gdyby to Violetta wyjechała ze swoim asystentem na tydzień. Zrobiłam sobie i Violi kawę po czym usiadłyśmy w salonie.
- Nie wiem co mam robić.- powiedziała smutna Viola.
- Nie przejmuj się pewnie Leon do ciebie zadzwoni i się pogodzicie.- odpowiedziałam.
- To nie jest takie proste. Uwierz mi Leon ma inny charakter on teraz będzie obrażony i pewnie nioe odezwie się do swojego powrotu.- oznajmiła.
Po godzinie mała się obudziła i Viola ją nakarmiła po czym zaczęła się z nią bawić.

*2 dni później*

Leon

Od 4 dni nie dzwonię do Violi, bo jestem na nią zły. Jak mogła w ogóle pomyśleć, ze mnie i Alicję coś łączy. Dzisiaj postanowiłem wrócić do Buenos Aires mimo, ze powinien zostać tutaj do niedzieli. Violetta kilka razy próbowała się do mnie dodzwonić jednak ja nie dobierałem.

*Kilka godzin później*

Właśnie wylądowałem na lotnisku w Buenos Aires i wsiadłem do swojego samochodu. Pojechałem do domu i już po 30 minutach byłem na miejscu. Gdy wszedłem do domu zobaczyłem Violę wychodzącą z kuchni. Jak mnie zobaczyła zdziwiła się, ale i lekko uśmiechnęła. Podszedłem do niej i namiętnie pocałowałem. Po 10 minutach się od siebie oderwaliśmy.
- Nie jesteś już na mnie zły?- spytała.
- Byłem, ale gdy cię zobaczyłem od razu mi przeszło. Kocham Cię.- odpowiedziałem i znowu ją pocałowałem.
- Jak mogłaś pomyśleć, że mnie i Alicję może coś łączyć? Zrozum, że zależy mi i kocham tylko ciebie nikogo innego.- powiedziałem.
- Wiem przepraszam, że tak na ciebie naskoczyłam.- odpowiedziała i się do mnie przytuliła.

*3 godziny później*

Leżałem sobie w naszej sypialni i odpoczywałem gdy nagle usłyszałem dzwonek do drzwi. Zszedłem na dół i zobaczyłem Angie z Germanem.
- Leon, a ty nie powinieneś wrócić dopiero w niedzielę?- spytała Angie.
- Powinienem, ale wróciłem wcześniej.- odpowiedziałem i usiadłem w salonie.
Po chwili dołączyła do nas Viola, którą objąłem ramieniem.
- Widzę, że się już pogodziliście.- powiedziała Angie.
- Tak głównie dla tego wróciłem wcześniej.- odpowiedziałem.
- Nawet nie wiesz jak Viola tu cierpiała, ale na szczęście już wszystko w porządku.- oznajmiła Angie.
- Jak cierpiała?- spytałem ciekawy.
- Normalnie. Płakała, ciągle gadała, że mogła cię nie oskarżać i w ogóle chodziła smutna.- odpowiedziała Angie.
- To prawda?- spytałem się Violi.
- Tak.- odpowiedziała i spuściła głowę.
- My może pójdziemy do Elizki zobaczyć.- powiedział German, a już po chwili zostaliśmy sami.
- Kotku nie wiedziałem, że aż tak cierpiałaś.- powiedziałem.
- Skąd mogłeś wiedzieć.- odpowiedziała smutna.
- Mogłem odebrać telefon i bym wiedział pewnie bylibyśmy już dawno pogodzeni.- oznajmiłem i ją pocałowałem.
Nagle usłyszeliśmy śmiech, więc się od siebie oderwaliśmy. Spojrzeliśmy na schody i zobaczyliśmy Angie, Germana i Elizkę.
- Jak przyjemnie się patrzy na was.- powiedziała Angie i usiedli w salonie.
- Wiadomo my jesteśmy cudowni.- oznajmiłem i objąłem Violę.
- Mówiłam Violu, że on cię kocha, a nie jakąś tam Alicję.- zwróciła się Angie do Violi.
- Naprawdę tak myślałaś?- spytałem nie dowierzając.
- Tak troszkę.- odpowiedziała i się uśmiechnęła.
- No to parę spraw sobie później będziemy musieli wyjaśnić.- oznajmiłem.
- No dobrze.- odpowiedziała.
Po 2 godzinach Angie i German wyszli, a my zostaliśmy sami no oczywiście z Elizką. Wykąpaliśmy ją, nakarmiliśmy i położyliśmy spać. Gdy zasnęła zawołałem Violę do salonu i już po chwili siedziała razem ze mną.
- Dlaczego uważasz, że kocham Alicję?- spytałem.
- Nie wiem po prostu ona cię podrywa, a ty nic sobie z tego nie robisz.- odpowiedziała.
- A nie pomyślałaś może dlaczego nie zwracam na to uwagi?- spytałem.
- Nie.- odpowiedziała.
- Nie zwracam na to uwagi bo tylko ciebie kocham i na tobie mi zależy.- powiedziałem.
- Przepraszam nie powinnam w ogóle tak myśleć.- powiedziała.
- Nie masz za co przepraszać, ale nie chcę więcej słyszeć o tym, że mówiłaś albo myślałaś o tym, ze mogę zakochać się w Alicji.- powiedziałem.
- Oczywiście.- odpowiedziała.
- Cieszę się. Pamiętaj kocham cię.- powiedziałem i ją pocałowałem.
- A teraz idziemy spać.- zarządziłem i wziąłem ją na ręce.
Przebraliśmy się i położyliśmy spać. Byłem tak zmęczony, że nawet nie wiem kiedy zasnąłem.

*Następnego dnia*

Violetta

Obudziłam się wyspana i zobaczyłam, że Leon jeszcze śpi. Wyglądał bosko z rozczochranymi włosami. Postanowiłam go obudzić, więc usiadłam na nim po czym pocałowałam.
- Nieładnie to tak budzić.- powiedział między pocałunkami.
- Ładnie, ładnie kochanie.- odpowiedziałam po oderwaniu.
- Co jemy na śniadanie kotku?- spytał.
- To co zrobisz.- odpowiedziałam.
- Chyba to co razem zrobimy.- poprawił mnie.
- Niech ci będzie.- powiedziałam i wstałam z niego.

Rozdział oddaje w wasze ręce i mam nadzieję, że wam się spodoba. Jak widzicie jest kłótnia Leonetty miała być ona dłuższa na 2 rozdziały, ale nie miałam serca tego zrobić. Co do bloga proszę żebyście napisali w komentarzach czy chcecie żebym zaczęła nowe opowiadanie oczywiście o Leonettcie i wcześniej kończąc tą. Jeżeli będziecie chcieli nowe to napisze jeszcze parę rozdziałów tego opowiadania. Proszę żebyście wyrazili swoje zdanie w komentarzach.
Zuza.