Problemy? Zawieszenie? Pożegnanie?

Zapraszam do rozwinięcia.



Witajcie,
nie wiem jak mam się już usprawiedliwiać brakiem rozdziałów, epilogu czy czegokolwiek. Mam teraz trudny okres w życiu. Oczywiście nikogo to nie interesuje, ale jest to powiązane w jakimś stopniu z blogiem. Jak wiadomo, a może inaczej można się tego domyśleć od kilku dni... tygodni na blogu nie jestem częstą bywalczynią. Rzadko dodaję rozdziały, nie ma akcji, co chwilę zmieniam opowiadanie. Przepraszam. Pewnie dużo osób, jeżeli nie większość ma taki sam powód zaległości jak jak. Szkoła. Kwiecień jest najgorszym miesiącem jaki mogłabym mieć. Jeszcze więcej nauki, codziennie kartkówki, cały czas sprawdziany itd. Jestem wykończona, a do tego totalnie dobija mnie fakt, że wchodząc na blogu, patrząc na wyświetlenia, komentarze ja nie potrafię nic napisać. Mam jakieś idiotyczne zawieszenie. Niby mam wenę, ale kiedy przychodzi co do czego nie potrafię napisać chociażby początku rozdziału. Bardzo, ale to bardzo Was przepraszam, że cały czas każę wam czekać. Miałam trochę czasu na przemyślenie pewnych spraw i doszłam do jednego rozwiązania. Bardzo ciężko jest mi zostawić bloga po tym co na nim przeżyłam, a moje zawieszenie traktuję jako chwilowe. Znając mnie odejdzie trochę nauki, będzie bliżej wakacji i wróci moja wena. Na razie jedyne o czym myślę to nauka. Także chwilowo ZAWIESZAM BLOGA, ale na 100% wrócę. 
BARDZO, BARDZO PRZEPRASZAM.
Xxx xxx.

PS. Dziękuję za komentarze pod prologiem. Cieszę się, że historia wam się spodobała. Obiecuję, że jak tylko odwieszę bloga dokończę, a raczej zacznę w pełni to opowiadanie. Mogę tylko zdradzić, że będzie ciekawie.